انتقاد یک تماشاخانه دار از اما و اگرهای شورای نظارت تئاتر

به گزارش مجله سفرنامه پاریس، مدیر تماشاخانه نوفل لوشاتو با انتقاد از کمک نکردن مسئولان برای حمایت مالی از تماشاخانه ها، یکی از دلایل اصلی تعطیلی مجموعه تئاتری خود را شورای ارزشیبابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی عنوان نمود و گفت: در تمام چند سال گذشته، به اندازه این دوران کرونا از شورای نظارت بی حرمتی و آزار ندیده بودم.

انتقاد یک تماشاخانه دار از اما و اگرهای شورای نظارت تئاتر

مدیر تماشاخانه نوفل لوشاتو با اشاره به تعطیلی این مجموعه تئاتری و تخیله ساختمان آن در گفت وگویی با خبرنگاران اظهار داشت: بخشی از این اتفاق تعطیلی به مسائل مالی برمی شود و فشار مالی باعث شد نتوانیم کار را ادامه دهیم. مسئولان هم هیچ گونه حمایتی نکردند و البته به تازگی متوجه شدم که مبلغ 20 میلیون تومان به حساب عمارت نوفل لوشاتو واریز شده که در مجموع کل کمک آنها (اداره کل هنرهای نمایشی) در این 6 ماه، حدود 22 میلیون تومان بوده است و هیچ خبری هم از وام 200 میلیونی که وعده دادند، نشده است.

وی با بیان اینکه انتظار به حمایت، کمک و حتی میانجی گری از سوی اداره کل هنرهای نمایشی نسبت به گروه هایی که طرف قرارداد این تماشاخانه بودند،داشته است و ادامه داد: علاوه بر این انتقادی از شورای نظارت و ارزشیابی دارم که در این دو سه ماه در مورد مجوز متن های اجرا یا نمایشنامه خوانی بسیار ما را اذیت کردند. یک زمانی در تهران روزی 100 تا 120 نمایش اجرا می شد اما الان این تعداد به 10 اجرا رسیده پس یعنی به اندازه 10 برابر کار این مسئولان در شورا کمتر شده است، ولی من چند بار مراجعه کردم دیدم کسی نیست؛ حتی یک بار برای امضای یک پوستر یکی از همکاران ما، چهار روز در رفت و آمد بود ولی مسئول مربوط نیامد و کسی هم پاسخگو نبود. همه این فشارها یعنی هم نبود منابع مالی و هم بی احترامی شورای نظارت، در تصمیم به تعطیلی سالن های ما بی تاثیر نبود. این خیلی بد است که شورای نظارت ما بگوید متن گمشده یا به یک گروه دانشجویی بگویند کار شما را به شورای عالی فرستادیم که اگر آن گزارش را ببینید از ایرادها خنده تان می گیرد و این ها در حالی است که آن متن، چاپ شده و به صورت کتاب منتشر شده است.

نامور ادامه داد: خلاصه که من در سه، چهار سال کار در این تماشاخانه به اندازه این دو ماه بعد از کرونا (بازگشایی سالن ها) توسط کارشناسان شورای نظارت اذیت نشدم و این قدر بی حرمتی نداشتیم. به نظر می رسد کلا برایشان مهم نیست کمااینکه در این چند روز هم هیچ مسئولی به من زنگ نزد که بپرسد چه شده است. وقتی همه این ها را می بینم متوجه می شوم که اصلاً تئاتر وجود ندارد. هر کسی برای خودش کار می کند، دولتی برای خودش مشغول است و خصوصی هم برای خودش. هر کدام برای خود تصمیم می گیرند پس چرا باید اینقدر استرس داشته باشیم که شورای نظارت درباره درست و غلط بودن اجرای ما چه تصمیمی می گیرد؟ با این وضع دیگر متوجه شدم اصلاً تئاتر به معنای واقعی وجود ندارد که اگر وجود داشت همه دلمان برای همدیگر تنگ می شد، با هم احساس همدردی می کردیم و برای تعطیل شدن دو سالن تئاتر احساس تأسف می کردیم.

نامور در پاسخ به اینکه آیا پس از بازگشایی سالن های تئاتر تعداد مخاطبان و استقبال تماشاگر راضی کننده بوده است؟ گفت: ما داشتیم تلاش خود را می کردیم و برای شهریور و مهر و آبان برنامه ریزی می کردیم و فراخوان تئاتر 19 را هم داده بودیم که حدود 17 گروه برای تئاتر محیطی تقاضا داده بودند و حالا همه کنسل شد. فراخوان نمایشنامه خوانی رایگان هم داده بودیم چون هدف ما این بود که این چراغ روشن بماند و خیلی خوب پیش می رفتیم و سه چهار روز آخر اجرا که هنوز تعیین نبود بخواهیم سالن را تعطیل کنیم، همه ظرفیت فروش رفته بود. در کل استقبال با توجه به شرایط بد نبود، بویژه بخاطر محیط بیرونی سالن و رعایت پروتکل ها.

وی در ادامه با اشاره به وامی که دولت قرار بوده بدهد، گفت: تا الان که اتفاقی نیفتاده و آن 20 میلیونی هم که داده شد، از طرف اداره کل هنرهای نمایشی و در واقع پول حمایت از گروه های تئاتر بود، چون در ماه های اول سال، اجرایی نبود بنابراین آن ها (اداره کل هنرهای نمایشی) چهار میلیارد تومان موجودی دارند اما وقتی اجرایی نرفته می توانستند به گروه ها و سالن هایی که در حال ورشکستگی هستند کمک کنند. درواقع باید گفت این 20 میلیون پول خود بچه های تئاتر بوده است، هرچند تاکید شده که مثلاً عمارت نوفل لوشاتو سال آینده باید حتماً از برخی گروه ها برای اجرا، بدون دریافت پول حمایت کند و اگرچه این 20 میلیون با 200 میلیون اجرا برابر نیست، اما ما هم قبول کردیم چون هدف ما کار کردن و تئاتر است.

داود نامور که چند روز قبل در صفحه شخصی خود در اینستاگرام خبر از تعطیلی نوفل لوشاتو داده بود، درباره مکان جدیدی که به عنوان تماشاخانه قرار است راه اندازی کند و برخی دوستانش در همان صفحه به آن اشاره کرده بودند نیز گفت: من با همراهی چند دوست قصد داشتم یک مجموعه جدید را در کنار نوفل لوشاتو با نوع دیگری از اجراها راه اندازی کنم و این طور نبود که یک محل جدید جای نوفل لوشاتو بگیرد، اما به دلیل ورشکستگی مجبور به تعطیلی شدم و از سالن جدید هم فعلا خبری قطعی نیست که بخواهد به زودی راه اندازی شود.

خبرنگاران آماده انتشار ، پاسخ مسوولان شورای نظارت پیرامون مسائل مطرح شده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 18 مهر 1399 بروزرسانی: 18 مهر 1399 گردآورنده: parisro.ir شناسه مطلب: 1296

به "انتقاد یک تماشاخانه دار از اما و اگرهای شورای نظارت تئاتر" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "انتقاد یک تماشاخانه دار از اما و اگرهای شورای نظارت تئاتر"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید