با کودک خشمگینم چگونه برخورد کنم؟

به گزارش مجله سفرنامه پاریس، بین ترس و خشم رابطه نزدیکی هست. گاهی می گردد که کودک در یک لحظه، خشمگین است و لحظه دیگر بیم زده و گاهی نیز بر اثر یک محرک و در یک زمان ، هر دو باهم می آیند. در محیطی که بچه ها از محرک های ترس بدورند، امکان دارد که شیوع خشم بیش از ترس باشد.

با کودک خشمگینم چگونه برخورد کنم؟

بروز خشم در کودکی بیش از ترس تکرار می گردد. زیرا اولا در محیط بچه ها، محرک های خشمگین نماینده بیش از محرک های ترس آور وجود دارند. ثانیا در همان مراحل اولیه یاد می گیرند که خشم برای جلب توجه اطرافیان و ارضای تمایلات خود وسیله خوبی است. با عظیم شدن کودک به شماره محرک های خشم افزوده می گردد. در صورتی که از شماره و تکرارش کاسته می گردد. بین ترس و خشم و رابطه نزدیکی هست. گاهی می گردد که کودک در یک لحظه، خشمگین است و لحظه دیگر بیم زده و گاهی نیز بر اثر یک محرک و در یک زمان ، هر دو باهم می آیند. در محیطی که بچه ها از محرک های ترس بدورند، امکان دارد که شیوع خشم بیش از ترس باشد.

به طور کلی خشم احساسی است که همه ما از کوچک و عظیم آن را تجربه می کنیم. خشم تقریباً بخشی از زندگی ما به شمار می رود اما بهتر این است که به بچه هامان روش کنار آمدن با آن را بیاموزیم.

برای اینکه بتوانیم کنترل خشم را به بچه ها بیاموزیم باید بدانیم چه چیزهایی باعث خشم آن ها می گردد.

● محرک های خشم

بطور کلی مواردی که خشم را بر می انگیزند، عبارتند از: جلوگیری از حرکات آزاد طفل ، متوقف ساختن او در عین فعالیت ، موانعی که در راه آرزوها و نقشه های او پیش می آیند و یا عده ای از موانع که باهم جمع شده باشند. محرک های خشم در طی زمان بر حسب مراحل رشد تغییر می یابند.

مواردی که اطفال خردسال را خشمگین می سازند، عبارتند از : ناراحتی بدنی ، ممانعت از حرکات بدنی ، لباش پوشانیدن و شستشو دادن بدن که برای ایشان ناراحت نماینده است.

بر اثر رشد میل استقلال ، طفل می خواهد برخی از کارهای خود را از قبیل غذا خوردن و لباس پوشیدن بی یاری دیگران انجام دهد، ولی چون از عهده بر نمی آید، خشم می گیرد. نارسایی قدرت بیان در موقعی که هنوز سخن گفتن را خوب یاد نگرفته است، بی توجهی دیگران و مشاهده دخل و تصرف اطرافیان در اشیایی که به او تعلق دارند نیز او را خشمگین می سازند.

انتقاد و تنبیه احساساتشان را زود جریحه دار می نماید. از اینکه اسباب بازی هایشان مطابق میل آنها کار نکند یا در کارهای خود اشتباه نمایند، خشمگین می شوند. روی هم رفته بر خشم بچه ها خردسال یک عامل مشترک وجود دارد، که آن اجبار است. بچه ها نیز از آنچه باعث خشم بچه های خردسال می گردد به خشم می آیند. پس از آنکه علایق کودک توسعه و افزایش یابد و به محیط خارج منتقل گردد، علل خشم او را بیشتر در بیرون خانه باید جستجو کرد تا در خانواده.

بچه ها از همان ابتدا یاد می گیرند که خشم برای جلب توجه اطرافیان و ارضای تمایلات خود وسیله خوبی است

● آموزش کنترل خشم به بچه ها

کنترل خشم، یک مهارت در زندگی است و به بچه ها باید چگونگی این کنترل را آموخت، بنابر این به آنان یاد بدهیم چه به لحاظ فکری و چه از جنبه بدنی خشم را از خودشان دور نمایند.

برای آغاز بهتر است مهارت های حل مساله را به آنان آموزش دهیم به طور مثال به بچه ها بیاموزیم که هنگام خشم چه کارهایی را می توانند انجام بدهند و مجاز به چه کارهایی نیستند.

شکستن وسایل، فریادزدن بر سر دیگری، آسیب رساندن به خودشان و پرت کردن اشیا به در و دیوار از شمار کارهایی است که نباید انجام دهند و بر عکس دور شدن از موقعیت، یاری خواستن، حرف زدن درباره موضوع ناراحت نماینده ، کشیدن یک نقاشی و… از موارد پیشنهادی به کودک در حین خشمگین شدن است.

ضمناً به طور قطع خشم در بدن بیشتر بچه های ایجاد یکسری تغییرات و پاسخ های فیزیکی می نماید. ازجمله طپش قلب،درد معده، انقباض عضلانی ، لرزش و …لذا بچه ها می توانند یاد بگیرند که هم این واکنش های فیزیکی را بشناسند و تشخیص دهند و هم اینکه چگونه آنها را آرام بنمایند.

یکی از بهترین راه ها برای سازگاری با پاسخ های فیزیکی مضر دربرابرخشم این است که یک کار فیزیکی دیگر را انجام دهند.

از پنج حس بچه ها برای آرام کردن آنها هنگام خشم می توانید بهره ببرید

(لامسه، بویایی، چشایی، شنوایی، بینایی) مثل ؛

گوش کردن به یک موزیک، کشیدن یک نقاشی، دویدن، بیرون رفتن و قدم زدن، آب به صورت پاشیدن، فشردن خمیر بازی، شل کردن و سفت کردن عضلات، نفس های عمیق و آهسته کشیدن، خوردن یک خوراکی یا نوشیدنی. همه اینها به یک پاسخ مناسبتردر مقابل احساس خشم یاری می نماید. برخی از بچه ها به لمس پاسخ بهتری نشان می دهند و ما می توانیم به آنها بیاموزیم که چگونه در چنین مواقعی از ماساژ گردن یا بازویشان بعنوان روشی برای خود آرامسازی استفاده کند.

مواردی که اطفال خردسال را خشمگین می سازند، عبارتند از : ناراحتی بدنی ، ممانعت از حرکات بدنی ، لباس پوشانیدن و شستشو دادن بدن که برای ایشان ناراحت نماینده است

ضمناً علاوه بر روشهایی که به کودکتان برای کنترل خشم می آموزید ضروری است که خودتان هم به عنوان والدین این اصول را رعایت کنید.

● لذا بهتر است هنگام خشم کودک، رفتار شما این گونه باشد:

▪ سعی نکنید در وی این باور را ایجاد کنید که خشمش بی مورد است و مساله مهمی وجود ندارد. در عوض با او همدردی کنید و به او بگویید که شرایطش را درک می کنید و می فهمید که او عصبانی است.

▪ خشم او را کوچک، حقیر و مسخره جلوه ندهید و در لحظه عصبانیت کودک نخندید. گفتن جمله هایی مانند: مرد به این عظیمی خجالت داره، باز هم که آبغوره گرفتی، وقتی عصبانی هستی چقدر زشت می شوی و … فقط او را عصبانی تر می نماید.

▪ به هنگام خشم کودک، رفتار خودتان را مثال نزنید بلکه درباره احساسات او حرف بزنید.

▪ او را با بچه ها دیگر مانند خواهر و برادر و همکلاسی هایش مقایسه نکنید.

▪ بکوشید علت خشم و عصبانیت او را بفهمید و از او بخواهید درباره آن صحبت کند.

▪ هنگامی که بچه ها درباره احساساتشان و عواملی که آن را بوجود آورده صحبت می نمایند، گوش دادن بدون قضاوت، بدون امر و نهی و پند و اندرز به آن ها یاری می نماید تا به تفاوت میان خشم و آرامش پی ببرند.

و در نهایت این که:

از آنجا که خشم بر اثر تکرار عادت می گردد، شایسته است تا حد امکان از امور خشم آور پرهیز گردد. باید به کودک آموخت چه هنگام خشمگین گردد و چه وقت خشم خود را فرو نشاند. کودک باید یاد بگیرد که چگونه خشم خود را به شیوه های مطلوب بیان و کنترل کند نه اینکه از اظهار آن خودداری کند. برخورد با اوضاع خشم آور که از حد بگذرد به شخصیت کودک موقتا و یا برای همواره لطمه می زند. شیوه کنار آمدن با موانع زندگی به سن و تجارت گذشته اطفال بستگی دارد.

گردآوری: گروه هفت گنج

منبع: فرزند پروری

منبع: هفت گنج
انتشار: 30 آذر 1399 بروزرسانی: 30 آذر 1399 گردآورنده: parisro.ir شناسه مطلب: 1449

به "با کودک خشمگینم چگونه برخورد کنم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "با کودک خشمگینم چگونه برخورد کنم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید