رزیدنت اویل 2 الماس درخشان ژانر ترس و بقا است؛ در هیاهوی راکون سیتی
به گزارش مجله سفرنامه پاریس، سال 1998 است و شما به تازگی مجذوب کننده ترین و درگیرکننده ترین افتتاحیه ساخته شده با جلوه های ویژه برای یک بازی را به خاتمه رسانده اید و اکنون با شهری در حال سوختن که مورد هجوم مردگان قرار گرفته روبرو شده اید. هیچ یک از مقدمه ها یا آموزش های آرامش بخش اول بازی های قرن بیست و یکم وجود ندارد. حتی هیچ توضیحی در خصوص کنترل یا اهداف بازیکن دیده نمی گردد.
با این حال زامبی ها وجود دارند؛ بیشتر ازهر چیزی که تا به حال روی صفحه نمایش دیده اید. از طرفی قبل از اینکه متوجه شوید که کنترل آواتار را در دست گرفته اید، آن ها شما را تحت فشار قرار می دهند و جایی برای عقب نشینی وجود ندارد. بنابراین، شما به سمت شهر افسانه ای راکون به سمت جلو حرکت می کنید. شما به تازگی رزیدنت اویل 2 را شروع نموده اید؛ یکی از نمادین ترین بازی هایی که در سبک ترس و بقا ساخته شده است.
شگفتی سازی در 1998
رزیدنت اویل 2 در 21 ژانویه 1998 منتشر شد و سالی را شروع کرد که بازی هایی باورنکردنی مانند Ocarina of Time و Metal Gear Solid در آن عرضه شدند. بازیکنانی که با اولین نسخه از مجموعه که دو سال قبل از آن منتشر شده بود، آشنا بودند، می دانستند که باید انتظار چه المان هایی را داشته باشند. مجموعه ای از پازل های مبهم، کنترل های پیچیده، تمرکز زیاد بر مدیریت اینونتوری و سروکله زدن با زامبی ها چیزی بود که همه منتظر آن بودند.
با این حال چیزی که بازیکنان انتظارش را نداشتند، مواردی بودند که باعث شدند تا رزیدنت اویل 2 نه تنها رکوردهای فروش آن موقع را بشکند بلکه جایگاهی دائمی در قلب و فکر بسیاری از بازیکنان و هواداران سبک وحشت بدست آورد. محیط های از پیش رندر شده با جزئیات پیچیده، سیستم شگفت آور و نوآورانه Zapping و موجودات وحشتناک کاملا نو بسیاری را شگفت زده کرد.
سیستم Zapping
سیستم Zapping که به نام راستا A/B نیز شناخته می گردد، به بازیکنان این امکان را می دهد تا به طور غیرمستقیم ترتیبی را که شخصیت های لئون کندی و کلر ردفیلد وقایع بازی را تجربه می نمایند، انتخاب نمایند. از طرفی تصمیمات اتخاذ شده به وسیله بازیکن در سناریوی اول، سناریوی دوم را تحت تأثیر قرار می دهد. به عنوان مثال، انتخاب آیتم های خاصی به عنوان شخصیت اول، از نمایش آن آیتم ها برای شخصیت دوم جلوگیری می نماید و بعضی رویدادها و حتی باس ها نیز فقط در یک راستا ظاهر می شوند.
این یک راه بسیار جالب برای روایت داستان بود و تنها در بازی های ویدیویی قابل پیاده سازی است. مایه تاسف است که کمپانی کپ کام اساسا این ایده را در بازی های بعدی مجموعه رها کرد و به جای آن ساختارهای روایت سنتی تر را انتخاب کرد. البته سایه چنین ایده ای در دومین بازی سری Revelations قابل مشاهده است. واقعیت این است که این سیستم در رزیدنت اویل 2 فوق العاده خوب کار می نماید و اجازه می دهد تا به نوعی چهار بازی متمایز داشته باشیم.
پس از آن، بازیکن دو حالت کاملا متمایز دیگر برای تجربه در اختیار داشت. حالت The 4th Survivor که در آن نماینده شرکت آمبرلا یعنی شخصیت هانک قابل بازی بود و حالت The Tofu Survivor که در آن بازیکنان به شکل یک توفو یا پنیر سویا در می آیند. این یک حالت عجیب و غریب و البته سرگرم نماینده بود که در نسخه بازسازی شده بازی نیز در دسترس نهاده شد.
تاثیر بر دیگر بازی های سری
تأثیری که این نسخه بر کل مجموعه رزیدنت اویل گذاشته را نمی توان انکار کرد. این بازی بازیکنان را با هیولاهایی با نام لیکر، شخصیت های جذابی مانند لئون کندی، کلر ردفیلد، ایدا وانگ، شهر راکون و خیلی چیزهای دیگر آشنا کرد. در واقع منصفانه است اگر بگوییم که هر نسخه این مجموعه که از آن موقع منتشر شده، برای الهام گرفتن به این بازی رجوع نموده است.
رزیدنت اویل 2 نه تنها گسترده بود بلکه عمیق نیز بود. در واقع می توان گفت که ارزش فراوری آن تقریبا در زمان انتشار دیده نشد و بهتر از وعده هایی عمل کرد که در بازی اول داده شده بود اما کاملا محقق نشده بود. از طرفی با تمام موفقیت هایش، نمی توان گفت که بازی خیلی قدیمی است. از نظر گرافیکی، هنوز هم به طرز شگفت آوری خوب به نظر می رسد و پس زمینه های از پیش رندر شده در کنار مدل های شخصیت ها به خوبی هر چیزی است که پلی استیشن 1 تا به حال ارائه نموده است.
سیستم کنترل
سیستم کنترل بازی موضوع متفاوتی است. تکیه بر این سیستم، بازگشت بازی به عصر مدرن را بسیار سخت می نماید، اگرچه در خصوص تنش ناشی از چنین سیستمی، نکته ای منفی نمی توان ذکر کرد. در بازی بازیکن مجبور است بین ایستادن و جنگیدن یا مانور دادن ناشیانه بین دشمنان در راهروهای فشرده یکی را انتخاب کند که این حرکات با توجه به این سیستم کنترلی از چالش زیادی برخوردار بودند.
هرچند وقتی نوبت به کاوش در دفاتر کم نور اداره پلیس راکون سیتی برای تامین تجهیزات و پیدا کردن آیتم می رسید، این نوع کنترل در واقع به شدت به بازیکن یاری می گرد تا بتواند منطقه ها را به طور کامل آنالیز کند. شایان ذکر است که در آن دوران در بازی ها آیتم ها با دکمه های مختلف روی صفحه نمایش داده نمی شدند و وجود سیستمی که کاوش را در یک بازی ترسناک راحت تر از قبل کند، بسیار حیاتی بود.
رزیدنت اویل 2 از عصری می آید که محدودیت های فنی در طراحی بازی ها بسیار بود و این بازی تنش و اضطراب ناشی از کنترل های نه چندان روان را درک می کرد. همراه با مهمات و آیتم های شفابخش بسیار محدود و بعلاوه ده ها دشمن و یک تایرانت غول پیکر، رزیدنت ایول 2 به میزان هر بازی ترس و بقایی در 24 سال پس از خود، استرس زا است.
با این حال، تاریخ از آن موقع تا به امروز بارها ثابت نموده است که وجود چنین سیستم کنترلی برای ارائه ترس واقعی در یک بازی ضروری نیست. رزیدنت اویل 4 با یک کنترل بسیار روان تر ثابت کرد که می توان همان میزان از تعلیق را ارائه داد و از طرفی سری Dead Space این موضوع را بار دیگر ثابت کرد. لازم به ذکر است که بازسازی رزیدنت اویل 2 نیز تغییراتی را در سیستم کنترل آن با الهام از بازی های ذکر شده انجام داد که به هیچ وجه نکته ای منفی برای بازی در نظر گرفته نشد.
وجود مسائل در فرایند توسعه
شاید شگفت انگیزترین چیز در خصوص رزیدنت اویل 2 این باشد که علی رغم طی کردن یک دوره توسعه پر از مشکل، به همه موفقیت های ذکر شده دست یافت. بر اساس گزارش ها، زمانی که بازی حدود 70 درصد از مراحل توسعه را طی نموده بود، مدیران کپ کام و حتی اعضای تیم توسعه دهنده، مانند تهیه نماینده افسانه ای آن یعنی شینجی میکامی، از نحوه شکل گیری بازی راضی نبوده اند. در واقع در حالی که هیچ عنصر واحدی در بازی مشکل ساز تلقی نمی شده، تیم سازنده اعتقاد داشته که این عناصر به خوبی کنار هم قرار نمی گیرند. بنابراین، کپ کام تصمیم گرفت نوبورو سوگیمورا را به عنوان نویسنده وارد فرایند ساخت بازی کند و پیشنهاد داد که سازندگان داستان را از ابتدا بنویسند.
جای تعجب نیست که این تصمیم تغییرات عمده ای را به همراه داشت. شاید بزرگ ترین تغییر در شخصیت کلر ردفیلد بود که زمانی قرار بود با نام الزا واکر به عنوان یک موتورسوار و دانش آموز در شهر راکون شناخته گردد. تحت راهنمایی سوگیمورا، تیم سازنده تصمیم گرفت او را به کلر تغییر دهد و بازی را به نسخه اول مجموعه ارتباط دهد زیرا او خواهر یکی از قهرمانان نسخه اول یعنی کریس ردفیلد است.
تعداد تغییراتی که بازی با آن روبرو شد، مانند تغییرات نسخه اول بسیار بود اما شاید از مهم ترین آن ها بتوان به تمرکز بیشتر بر شخصیت های همراه کنترل شده با هوش مصنوعی، دو داستان متمایز که هرگز ارتباط زیادی با یکدیگر نداشتند و ایستگاه پلیس مدرن تر اشاره نمود که هچکدام در بازی پیاده سازی نشدند. بارها دیده ایم که توسعه طولانی و پر از مشکل یک بازی می تواند بر نتیجه نهایی آن تاثیر منفی بگذارد و این را در بازی هایی مانند Duke Nukem Forever می توان مشاهده کرد. خوشبختانه رزیدنت اویل 2 به این مشکل گرفتار نشد.
جمع بندی
شاید کمتر کسی فکر می کرد که نسخه دوم رزیدنت اویل بتواند از زیر سایه موفقیت بازی اول به خوبی بیرون بیاید. این بازی نه تنها توانست مجموعه رزیدنت اویل را بار دیگر بر سر زبان ها بیندازد بلکه بسیاری از بازی های آینده ژانر ترس و بقا را تحت تاثیر خود قرار داد. 24 سال از عرضه بازی می گذرد و حتی با نسخه هایی افسانه ای مانند رزیدنت اویل 4، هیچکدام از نسخه های این سری به میزان بازی دوم منحصربه فرد نبوده اند. در نهایت می توان گفت که این واقعیت که رزیدنت اویل 2 با وجود مسائل ذکر شده توانست عالی ظاهر گردد شاید یک موفقیت بزرگ محسوب گردد، اما اینکه بعد از 24 سال همچنان یکی از برترین بازی های این سبک است، یک معجزه محسوب می گردد.
منبع: Goomba Stomp
منبع: دیجیکالا مگ