چرا پاهای شما در زمستان بوی بدتری دارد؟ - مجله سفرنامه پاریس

پزشک بیماری ها پا، رابرت کورنفیلد، می گوید: تقصیر کفش و جوراب است! بسته نگه داشتن پا گرما و تجمع عرق را بیشتر می کند. دکتر کورنفیلد سابقه بسیار زیادی در درمان بیماری های پا و زانو در نیویورک دارد.

وی می گوید: اگر پا بتواند به خوبی هوا را خارج کند، زمینه رشد و تکثیر باکتری را فراهم نمی کند.

پاهای بدبو

پا به خودی خود بو نمی دهند. مقصر اصلی باکتری هایی هستند که روی پوست زندگی کرده و از اجزای موجود در عرق تغذیه می کنند. بر طبق یکی از مطالعات زیست شناسی در یک مجله کانادایی، باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (Staphylococcus epidermidis) که یکی از باکتری های مقیم روی پوست است ترکیبی به نام اسیدایزو والریک تولید می کند. این ترکیب از اسیدآمینه موجود در عرق تغذیه می کند که لئوسین نام دارد. اسید ایزو والریک بوی پنیر تند و تیز پنیر می دهد.

محققان دریافته اند که نوع دیگری از باکتری به نام باکیلوس سابتیلیس (Bacillus subtilis) نیز بوی شدید و تندی دارد. این باکتری شبیه عصا است در روده های انسان و همین طور روی پوست زندگی می کند.

بر حسب چیزهایی که می پوشید، ممکن است به این باکتری ها و دیگر انواع آنها شانس رشد و زندگی بدهید. لباس های نخی رطوبت را جذب و دفع می کنند. الیاف مصنوعی رطوبت را جذب نمی کنند و در عوض آن را بین الیاف پارچه به دام می اندازد. طبق مطالعاتی که در مجله تحقیقات منسوجات در سال 2007 چاپ شد، پارچه های پلی استر بیشتر از پارچه های نخی یا پشمی بوی بد از خود متساعد می کنند. بر اساس مطالعات دیگری که در سال 2014 منتشر شد، محققان بعد از این که از سوژه های خود خواستند با لباس هایی که الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی دارد آنقدر دوچرخه سواری کنند تا عرق کنند، به نتیجه مشابه رسیدند. لباس های پلی استر بدبوتر، نامطبوع تر، کم طرفدار و زننده تر از لباس های نخی هستند.

بنابراین، پزشکان متخصص بیماری های پا به بیمارانی که از بوی بد و تند پا شاکی هستند توصیه هایی در مورد تغییر لباس می کنند.

دکتر راندریک ویلیام سون، پزشک متخصص بیماری های پا در آتلانتا، می گوید: من همیشه به این بیماران توصیه می کنم جوراب نخی بپوشند نه نایلونی. نخ بیشتر از الیاف دیگر به پای شما نفس می دهد.

مبارزه با بوی بد پا

راهکارهای دیگر برای مبارزه با بوی بد پا شامل از بین بردن رطوبت و پیشگیری از تجمع باکتری در لابه لای انگشتان پا است. دکتر ویلیام سون می گوید او به بیماران خود توصیه می کند که در سرانجام هر روز کمی پودر ضدقارچ روی پاهایشان بپاشند. با این کارها می توانند از رطوبت پیشگیری کنند و مانع از عفونت های زننده ای مانند پای ورزشکار شوند که به دلیل قارچ موجود در زمین های ورزشی ایجاد می شود.

در موارد بد، استفاده از اسپری لیزول در کفش می تواند مفید باشد. او توصیه می کند افرادی که همیشه پاهایشان عرق می کند در طول روز یک یا دو بار جوراب هایشان را تعویض کنند تا به باکتری فرصت کمتری برای رشد بدهند.

دکتر کرنفیلد می گوید رژیم غذایی خود را نیز تغییر دهید: مثلا از شکر فرآوری شده استفاده نکنید، سیستم ایمنی بدن را تفویت نمایید و باکتری بیماری زا را از خود دور کنید. وی پیشنهاد می کند که از مواد بهداشتی ضدتعرق و از بین برنده بوی بد بدن برای پاها هم استفاده کنید. آنهایی که استرس مزمن دارند بیشتر عرق می کنند. بنابراین، بوی بد پاها می تواند علامت یک بیماری باشد.

کرنفیلد افزود: نکته جالب در مورد بوی پاها این است که بسیاری از مردم خجالت می کشند چنین مسئله ای را با پزشک مطرح کنند. اما مراجعه به پزشک حتماً مفید خواهد بود و شرایط آنها را بهتر خواهد کرد.