بحران کمبود ونتیلاتور در بحران شیوع کرونا ویروس
به گزارش مجله سفرنامه پاریس، چند دلیل برای این که چرا تولید آن چه برای مقابله با کرونا ویروس لازم است، یعنی ونتیلاتورها، این قدر سخت است در این مقاله ارائه می شود.
تولید کنندگان، و نه فقط شرکت های صنعت پزشکی، در حال پیگیری هستند تا با کمبود شدید ونتیلاتورها که ناشی از توسعه بیماری همه گیر کرونا ویروس جاری است مقابله کنند. تعداد زیادی شرکت از بخش هوا فضا و دفاع و حتی فرمول یک خدمات خود را در این زمینه ارائه داده اند
در انگلستان، سازنده لوازم خانگیDyson ، پیمانکار دفاعی Babcock و کنسرسیوم Ventilator Challenge UK (شامل شرکت های پیشرو مانند ایرباس و فورد) همگی سفارش ساخت هزاران ونتیلاتور تازه برای دستیابی به هدف دولت برای تأمین 30،000 دستگاه اضافی را دریافت کرده اند. این بنگاه ها به جای این که به افزایش مقیاس تولید محصولات موجود کمک کنند، با طرح هایی کار می کنند که قبلاً در تنظیمات واقعی مورد استفاده قرار نگرفته و یا آزمایش نشده اند.
در حالی که از همه تلاش ها استقبال می شود، احتمالاً برای تولید کنندگانی که سعی می کنند برای اولین بار وارد بخش تجهیزات پزشکی شوند بعضی از چالش های اساسی وجود دارد. روزنامه نگاران با تعجب گزارش دادند که دسته اول دستگاه های کنسرسیوم Ventilator Challenge UK فقط 30 دستگاه را شامل می شود. اما دلایل خوبی وجود دارد که چرا ونتیلاتورهای بدیع به راحتی نمی توانند با تنها توجه این روزها، در مقادیر زیاد عرضه شوند.
اولاً، این طور نیست که هر کسی بتواند دستگاه پزشکی بسازد. تولید کنندگان باید در تنظیم کننده مربوطه ثبت نام کنند. در انگلیس، این تنظیم کننده، آژانس تنظیم کننده داروها و محصولات بهداشتی (MHRA) است. طبقه بندی بالاتر دستگاه ها دارای مقررات سختگیرانه تری است و همچنین از طریق دیگر نهادهای مطلع تنظیم می شود. رژیم های مشابه در اتحادیه اروپا، ایالات متحده و سایر بازارهای مراقبت های بهداشتی مستقر اعمال می شود.
در سراسر اروپا، ونتیلاتورها در طبقهIIb ، دومین طبقه بندی نظارتی از لحاظ اهمیت قرار می گیرند. به همین ترتیب، ساخت آنها به آسانیِ تنها ساختن دستگاهی نیست که در آزمایشگاه کار کند. تولید مداوم این دستگاه ها باید قوانین سختگیرانه ای را رعایت کند. در این زمان بحران، بعضی از قوانین کمتر سختگیرانه شده است. اما هر ونتیلاتور تازهی هنوز باید مشخصات دقیقی را رعایت کرده و پروتکل های تست سخت را پشت سر بگذارد.
شرکتهای سازنده تجهیزات پزشکی معمولاً زمان زیادی را برای ادامه کار می گیرند. آنها برای اطمینان از ایمن بودن و بسته بندی محصولاتشان به روشی استریل، باید دانش تولید و زنجیره های تولیدی خود را بسازند. اگر یک کشور توانایی ساخت تجهیزات خود را نداشته باشد، در معرض یک بحران جهانی قرار می گیرد. آنها باید مواردی مانند زیست سازگاری (چگونگی تعامل مواد با بدن) و مواد ساخته شده از محصولات جانبی حیوانات را درک کنند (به منظور به حداقل رساندن خطر ابتلا به بیماری های قابل انتقال مانند CJD). این شرکت ها همچنین باید مهارت های لازم را در مدیریت خاص ریسک و رویه های کیفیت ایجاد کنند.
تصویر: ساخت ونتیلاتورها نیاز به درک مراحل تولید استریل دارد. رونالد ویتک / Shutterstock
از این رو، شروع از ابتدا کار ساده ای نیست. ساده ترین روش برای افزایش تعداد ونتیلاتورها این است که دولت بتواند با تولید کنندگان موجود ونتیلاتور تماس برقرار کند و آن چه را که برای افزایش نرخ تولید لازم است، درک کند. به عنوان مثال، ممکن است مشکلاتی در زمینه تهیه مواد، نیاز به ابزارهای تازه و ماشین آلات یا کمبود بودجه لازم برای سفارش هزاران قطعه دیگر وجود داشته باشد.
این شرکت ها قبلاً مصوبات مربوطه و رویه های کیفیت را نیز در دست دارند. برای تعیین تنگناها که مانع از افزایش تولید می شود، باید تلاش کرد و سپس راه حل ها را پیدا کرد. ارائه دهنده موجود، با یک دستگاه کار و رویه های عملکردی، نیازی به پشتیبانی از منحنی یاد گیری ندارد و در مقایسه با هر چیز دیگر بهترین نقطه شروع برای تماس است.
اما به جای این که ناامید شویم که Ventilator Challenge UK فقط 30 دستگاه را در اولین دسته خود تولید کرده است، باید تحت تأثیر قرار بگیریم که آنها خیلی سریع اقدام به ساختن این دستگاه ها کرده اند. این امر به هیچ وجه به این دلیل نیست که شرکت های دستگاه های پزشکی مانند گروه اسمیتز و پنلون برای اهدای تخصصشان در ونتیلاتور در این زمینه اقدام کردند. اولین دسته نسبتاً اندک است اما به احتمال زیاد آزمایشات را قادر می سازد تا عملکرد ایمنی دستگاه را نشان دهند.
نمونه دیگر مربوط به گروه UCL / Mercedes است که یک طرح محصول موجود را مهندسی معکوس کردند و به سمت تولید سریع حرکت کردند. همان نوع آزمایشات پس از تولید اعمال می شود. دلیل ساده چنین آزمایشاتی این است که هرگونه تغییر مهمی در نرم افزار، طراحی و یا تولید یک دستگاه موجود، نیاز به یک علامت تنظیمی تازه دارد که ممکن است برای آن امتحان خواسته شود. حتی در مواقع بحرانی، ما نمی توانیم روی زندگی کسی فقط به خاطر سرعت ریسک کنیم - در صورت مرگ یا جراحت کسی پاسخگو شناخته خواهد شد.
چرا تولیدات موجود افزایش پیدا نمی کند؟
بنا بر این برای پاسخ گویی به درخواست های تولید، چرا به جای افزایش تولید جاری، دستگاه های موجود را تغییر می دهیم؟ در بعضی موارد ، این دو به هم پیوند دارند: بعضی از تولید کنندگان در Ventilator Challenge از تولید افزودنی (که اغلب به آن چاپ سه بعدی می گویند) به عنوان یک راه حل استفاده می کنند. این به خودی خود یک تغییر اساسی در طراحی است و باید به طور رسمی تآیید نهایی شود، حداقل به این دلیل که ساخت مواد افزودنی تکنیک بسیار پیچیده ای است - شما نمی توانید فقط هر طرحی را در چاپگر سه بعدی قرار دهید و دکمه شروع را فشار دهید.در آن موقع تکنیک های تازه مهارت ها و شرکت های مختلفی را به بازی می آورند که در حال پیوند با دانش فنی دستگاه های پزشکی سنتی هستند.
اما اگر تولید کننده یا زنجیره تأمین آن در داخل کشور نباشد، یک دولت برای کمک کاری نمی تواند بکند. در مورد انگلستان، دولتهای پیاپی از دهه 1970 بر کاهش نسبی تولید، از جمله در بخش تجهیزات پزشکی، زنجیره تأمین و پایگاه مهارتهای مرتبط با آن نظارت داشتند. در نتیجه، بریتانیا بیشتر وابسته به پیمانکاران خارج از کشور است.
این بیماری همه گیر، شکست های این استراتژی را برجسته کرده است. اگر یک کشور توانایی ساخت تجهیزات خود را نداشته باشد، در معرض یک بحران جهانی قرار می گیرد. شاید این شیوع، کشورها را بیدار کند که بعضی موارد باید عناصر اساسی در سبد اقتصادی یک کشور تلقی شوند. کرونا ویروس به ما یادآوری کرده است که مواد غذایی، داروها و وسایل پزشکی و زنجیره های تأمین مربوطه آنها به طور قطع کالاهایی اساسی هستند.
منبع: پیتر اوگرودنیک - Keele University
منبع: راسخون