در آفریقا صدای یک شکارچی حیوانات را حتی بیشتر از صدای شیر می ترساند! - مجله سفرنامه پاریس

این مطالعه از بیش از 10 هزار ساعت ضبط شده از حیوانات دشت های آفریقا مورد آنالیز نهاده شد و تعیین شد که حدود 95 درصد از گونه های مختلف حیوانی نسبت به صدای انسان ها واکنش های شدیدتر و سریع تری از خود نشان می دهند. این جانوران که در پارک ملی بزرگ کروگر (Greater Kruger National Park) در آفریقای جنوبی زندگی می نمایند، از خطرات شیرها مطلع هستند، اما صدای انسان ها برای آنها ترسی بزرگ تر به همراه دارد.

در این پژوهش که به وسیله لیانا زَنِت (Liana Zanette) و همکارانش انجام شد، صداهای مختلفی برای حیوانات پخش شد، از جمله صداهای مکالمه انسان ها به زبان های محلی مانند تسونگا (Tsonga)، سوتوی شمالی (Northern Sotho)، انگلیسی و آفریکانس (Afrikaans)، بعلاوه صداهای مربوط به فعالیت های شکار مانند پارس سگ و شلیک گلوله، و نیز صدای شیرها در حال برقراری ارتباط با یکدیگر.

البته توجه داشته باشید که صدای شیرها در حال غرغر و ارتباط با یکدیگر استفاده شده بود و نه نعره! هدف این بود که صدای عادی انسان ها و شیرها استفاده گردد.

این پژوهشگران مشاهده کردند که حیوانات مختلف از جمله کرگدن ها، فیل ها، زرافه ها، پلنگ ها، کفتارها، گورخرها و گرازها، هنگام شنیدن صدای انسان ها، بیش از دو برابر مواقعی که صدای شیرها را می شنوند، از آبشخورها دور می شوند.

زَنِت شرح داد که یک شب، ضبط صدای شیرها یک فیل را چنان عصبانی کرد که به دوربین ها حمله کرد و کل تجهیزات را تخریب نمود. به نظر می رسد که بعضی حیوانات نسبت به صدای شیرها واکنش های تهاجمی تری نشان می دهند، اما واکنش کلی و ماندگار حیوانات به صدای انسان ها، بیشتر ناشی از ترس و کوشش برای دوری از منطقه است.

این تحقیق بیانگر آن است که وحشت از انسان ها به شکل غریزی در حیوانات ساوانا وجود دارد و این باور که حیوانات در صورت عدم شکار به انسان ها عادت می نمایند، نادرست است. تیم تحقیقاتی دریافت که ترس از انسان ها به خصوص به خاطر صدای مکالمات آنها به مراتب بیشتر از سایر صداهای مرتبط با فعالیت های پیرامونی انسانی مانند صدای سگ است. این یافته ها نشان می دهد که حیوانات انسان ها را به عنوان تهدیدی بزرگ تر از هر شکارچی دیگر می شناسند.

بر اساس مطالعات قبلی این تیم، این نوع ترس غریزی و مداوم می تواند به طور غیرمستقیم بر کاهش جمعیت حیوانات طعمه در طول نسل ها تأثیر بگذارد. زیست شناسان امیدوارند از این یافته ها برای حفاظت از گونه های در معرض خطر استفاده نمایند. به عنوان مثال، با پخش صدای مکالمات انسان ها در منطقه ها مورد تهدید به وسیله شکارچیان غیرقانونی، مانند منطقه ها زندگی کرگدن سفید جنوبی، این حیوانات را از مکان های خطر دور نگه دارند.

زَنِت می گوید که این تحقیق نه تنها تأثیرات انسانی همانند از دست رفتن زیستگاه ها، تغییرات اقلیمی و انقراض گونه ها را نشان می دهد، بلکه بیانگر آن است که حضور انسان ها به تنهایی یک علامت خطر قوی برای حیوانات محسوب می گردد. این واکنش شدید، بیانگر تأثیر عمیق ما بر روی حیات وحش است.

منبع

Current Biologyمنبع: یک پزشک