عکاسی پس از 10 سال تصویربرداری از بی خانمانان، پدرش را یافت!

به گزارش مجله سفرنامه پاریس، شاید بارها این جمله را شنیده باشید که می گویند این جهان، جهانی کوچکی است. گاهی اوقات سرنوشت ممکن است انسان ها را به جایی ببرد که هیچگاه انتظار آن را نداشته اند. در این مقاله به سرگذشت عکاسی می پردازیم که در طول چند سال عکاسی ناگهان پدر خود را در جایی که اصلا انتظار نداشته می یابد. برای اینکه بیشتر در جریان این ماجرا قرار بگیرید با

عکاسی پس از 10 سال تصویربرداری از بی خانمانان، پدرش را یافت!

دیانا کیم در جزیره مائویی (Maui) به جهان آمد. پدر او یک عکاس بود و کیم این هنر را از پدر یاد گرفت. اما در همان کودکی پدر و مادر او از هم جدا شدند و وی مجبور شد با دوستان و خویشاوندانش زندگی کند. از همان زمان بود که به علت ناپدید شدن پدرش، ارتباط آنها نیز با یکدیگر قطع شد. از سال 2003، کیم یک پروژه بلند مدت عکاسی از بی خانمانان را شروع کرد و به شکل کاملا تصادفی سال 2012 زمانی که در خصوص بی خانمانان هونولولو (Honolulu) تحقیق می کرد، پدرش را نیز در میان آنها یافت. کیم در مصاحبه با خبرگزاری ان بی سی (NBC News) می گوید:

پیش می آمد شب های زیادی در پی پدرم بگردم ولی او را نمی یافتم. اما روزهایی هم اصلا انتظار تماشا او را نداشتم ولی ناگهان او را در گوشه یک خیابان می دیدم. او به بیماری شیزوفرنی (Schizophernia) مبتلا شده و هیچگاه تحت درمان قرار نگرفته بود. او فقط گاهی اوقات به پرسش هایم پاسخ می داد. در موارد زیادی مشاهده کردم که انگار او در حال مشاجره با شخصی است ولی هیچکس در اطرافش نبود.کیم به همین ترتیب به مراوداتش با پدرش ادامه داد و هر زمان که می توانست برای او غذا می برد ولی هر چه کوشش کرد تا او را برای رفتن به بیمارستان و درمان متقاعد کند ناموفق بود تا اینکه در اکتبر سال 2014، پدرش دچار حمله قلبی شد و آن موقع بود که قبول کرد تا تحت درمان قرار گیرد. در حال حاضر، پدر کیم اوضاع بسیار بهتری دارد؛ درمان خود را ادامه داده است، در پی شغلی پاره وقت می شود و برای ملاقات با اقوام خود در کره جنوبی برنامه ریزی نموده است. در ادامه می توانید تصاویری از این پدر و پسر را که سال ها دور از هم بودند و بالاخره یکدیگر را پیدا کردند ببینید. کیم می گوید:من هفته ها در پی پدرم می گشتم تا اینکه او را در گوشه ای از خیابان، زیر کارتن هایی که از آنها برای پوشش خود استفاده می کرد، یافتم. کیم دیانا می افزاید:من دوربین قدیمی ام را به پدرم دادم به این امید که جرقه ای برای برانگیختن علاقه او به عکاسی باشد و انگیزه ای تازه برای زندگی به او بدهد. من می خواهم او سالم باشد و زندگی کند. بعد از گذشت چند ماه، حال او بهتر شد. کیم می افزاید:وقتی او را می دیدم که حال بهتری دارد و دوباره کمر راست نموده، احساس خوبی پیدا می کردم.پدرم اوقات زیادی را با دوستان سپری می نماید و هم اکنون نیز در پی یه شغل مناسب برای خودش است. کیم به مجله نکست شارک (Next Shark) می گوید:من یاد گرفته ام تا در پی چالش های تازه روحی و شخصیتی باشم زیرا می دانم این کار، فرصتی برای رشد به من می دهد. او بعلاوه می گوید:زندگی، خود یک هدیه است. من واقعا خوشحالم از اینکه او را دوباره زنده و سلامت می بینم. من الان قدر چیزهایی را که دارم، می دانم. منبع: Bored Pandaمنبع: کجارو
انتشار: 9 آبان 1403 بروزرسانی: 9 آبان 1403 گردآورنده: parisro.ir شناسه مطلب: 2463

به "عکاسی پس از 10 سال تصویربرداری از بی خانمانان، پدرش را یافت!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "عکاسی پس از 10 سال تصویربرداری از بی خانمانان، پدرش را یافت!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید