یک تکنیک روان شناسی ساده برای وقتی که همه چیز خسته کننده شده - مجله سفرنامه پاریس

در این مقاله با شما قدم به قدم وارد دنیای این ایده می شویم، آن را از جنبه های روان شناسی آنالیز می کنیم، مثال های واقعی می زنیم، و در نهایت ابزارهایی برای اجرای آن در زندگی روزانه پیشنهاد می دهیم.

روز سفر در زمان چیست؟

این ایده از سوی سونیا ترَکسل (Sonya Trachsel)، یکی از چهره های خلاق تیک تاک مطرح شده و به سرعت وایرال شده است. او می گوید هر وقت در رختخواب افتاده و بی انگیزه است، چشمانش را می بندد و تصور می نماید که نسخهٔ 80 ساله اش به عقب برگشته، درست به همین امروز.

او خودش را در آینده تصور می نماید: پیر، ثروتمند، با زندگی ای آرام در عمارت یا ویلایی دل خواه. سپس فکر می نماید که این نسخهٔ مسن برای یک روز به بدن جوانش برگشته و فرصت دارد فقط یک روز را از نو زندگی کند.

و سؤال اصلی اینجاست: اگر این بدن جوان برایت یک فرصت تکرارناشدنی بود، با امروزت چه می کردی؟

چرا این تمرین تأثیرگذار است؟

روان شناسی می گوید بخش زیادی از اضطراب های ما از نگرانی برای آینده می آید:

• اگه پیروز نشم چی؟
• اگه فلان اتفاق بیفته چی؟
• اگه امروز هم مثل دیروز بگذره چی؟

اما این تمرین جهت تفکر را برعکس می نماید. به جای نگاه رو به جلو، تمرکز می ره سمت بازگشت از آینده. این یعنی:

من از آینده برگشتم، یعنی همه چیز خوب پیش رفته. حالا فقط می خوام این لحظه رو با دل و جان زندگی کنم.

این تغییر زاویه دید، باعث می شه فکر از شرایط تدافعی خارج بشه و وارد شرایط شکرگزاری، کنجکاوی و حضور کامل در لحظه بشه. دقیقاً همان چیزی که روان شناسی مثبت گرا (Positive Psychology) تأکید دارد.

چه چیزی باعث می گردد سفر در زمان این قدر انسانی باشد؟

1. برپایهٔ تجربهٔ زیستهٔ خودت ساخته می گردد. توی تخیلت، عمارت آینده ات همانی ست که دوست داری، حال خوش آینده ات هم همان چیزی ست که رؤیایش را داری. این تمرین بسیار شخصی است، نه نسخهٔ از پیش نوشته شدهٔ دیگران.

2. تخیلی و واقعی به طور هم زمان است. توی فکر اتفاق می افتد، اما تأثیر واقعی در احساسات و رفتارهایت می گذارد. مثل مدیتیشن، اما با داستان سازی.

3. رگه هایی از فلسفه دارد. شبیه مفاهیم فلسفی مانند کارپه دیم (Carpe Diem) که می گوید لحظه را دریاب یا اینجا و اکنون در بودیسم.

چطور این ایده را وارد زندگی کنیم؟

1. شروع روز با سفر فکری

صبح ها، قبل از اینکه گوشی را چک کنی، چشم هایت را ببند. تصور کن 80 ساله ای و برای فقط یک روز برگشتی به همین امروز. با بدن سالم، با توانایی حرکت، با ده ها گزینه پیش رویت.

حالا از خودت بپرس:

با این یک روز چه کنم؟

قدم زدن؟ قهوه نوشیدن؟ تماس با یک دوست قدیمی؟ خرید یک نان تازه از نانوایی محل؟

2. در لحظه ماندن را تمرین کن

این تمرین به تو یاری می نماید حتی وقتی در صف منتظری، یا پشت چراغ قرمز ایستادی، فکر نکنی وقتت تلف شده. بلکه تصور کنی نسخهٔ پیرت همین لحظه ها را هم با اشتیاق زندگی می نماید.

3. در خاتمه روز، گزارش بنویس

شب قبل از خواب، چند خط برای خودت بنویس:

نسخهٔ 80 ساله ات از امروزت راضی بود؟ کجاها شاد شد؟ کجاها غصه خورد که از فرصت استفاده نکردی؟ این گزارش ساده به مرور کیفیت زندگی ات را تغییر می دهد.

مقایسه با دیگر تمرین های فکری تیک تاک

سونیا در توضیحات بعدی اش گفته که این تمرین شبیه ترند دیگری ست به نام قرار قهوه با خودِ قدیمی (Meet Your Younger Self for Coffee). اما تفاوت این دو در این است که تمرین روز سفر در زمان نه نوستالژیک است و نه سرزنش گر. فقط یک فرصت فکری برای قدر دانستن لحظه ٔ حال است.

ایده های تکمیلی: چطور این تمرین را شخصی تر و مؤثرتر کنیم؟

• یه پلی فهرست بساز که فقط مخصوص این لحظه ها باشه
• از خاطرات مادربزرگ ها و پدربزرگ هات الهام بگیر
• به آینه نگاه کن و بگو: من برگشتم، فقط برای امروز…
• هر هفته یک روز خاص را به این تمرین اختصاص بده: مثلاً پنج شنبه ها = روز سفر در زمان

نتیجه گیری: یک آینده ٔ روشن را از دل لحظه ٔ حال بساز

ما همواره دنبال راهی هستیم برای تغییر آینده، اما شاید لازم باشد اول نگاه به امروز را تغییر بدهیم. تمرین روز سفر در زمان فقط یک تخیل زیبا نیست؛ یک بازسازی احساسی و فکری ست که می تواند به ما یاری کند از رخوت و تکرار بیرون بیاییم و برای زندگی مان داستان هایی بسازیم که ارزش روایت داشته باشند.

نسخهٔ 80 ساله ات، همین حالا منتظر است. تو فقط باید بلند شوی و روزت را زندگی کنی.

منبع